БЕСІК - СҰЛУЛЫҚТЫҢ КӨЗІ

##article.authors##

  • Сынару Алымкулова И. Арабаев атындағы Қырғыз мемлекеттік университеті

DOI:

https://doi.org/10.59103/muzkz.2024.06.13

Түйінді сөздер:

бесік – «бешик», ру, салт, қырғыз, Ұмай-Ене, шүмек, символ, таңба мен тұмар, киелілік

Аннотация

Aндатпа. Мақалада ерте заманнан бүгінгі күнге дейін адам өміріне сіңген дәстүрінде орасан зор рөл атқарып келе жатқан сәбиді бесікке салуға байланысты әдет-ғұрыптар мен рәсімдер қарастырылады. Бесік қырғыз көшпенділерінің санасында Ұмай ененің демеушілігімен ана құрсағынан әлеуметтік-мәдени кеңістікке көшетін баланың бойтұмары, тұрғын үй ішіндегі баспана ретінде қабылданады.

Зерттеушілер тербелетін-бесікті көшпелі халықтар арасында ежелгі дәуірден, дәлірек айтсақ, ғұндар дәуірінен бері өзінің пішінін өзгертпеген деген қорытындыға келеді. Қырғыз халқының әдет-ғұрыптары мен салт-дәстүрінде баланың дүниеге келуі мен бесікке салуы мерекелік іс-шаралар тізбегімен қатар жүреді. Осылайша, баланың тууы жақсы хабармен бірге жүреді, ал бұл жаңалықты бірінші әкелген адам, әдетте, жақсы хабар әкелгені үшін «сүйінші» – сыйлық алады; баланы көргендер ата-анасына, ата-әжесіне және басқа да отбасы мүшелеріне «көрімдік» сыйлығын береді.

Мақалада жаңа туған нәрестенің өміріндегі ең маңызды да салтанатты оқиғалардың бірі – ат қою дәстүрі, сондай-ақ оны ізгі тілекпен тербетілетін бесікке салу ырымы – «бесікке салу» әдет-ғұрпы сипатталған.

Автор өмірбаяны

Сынару Алымкулова, И. Арабаев атындағы Қырғыз мемлекеттік университеті

Тарих ғылымдарының докторы, этнолог, И. Арабаев атындағы Қырғызстан мемлекеттік университетінің Қырғызстан тарихы және этнология кафедрасының профессоры, Қырғыз Республикасы Ұлттық тарих музейінің ғылыми кеңесшісі (Қырғызстан, Бішкек қаласы).

Жарияланды

2024-06-30